Moje zimowe krajobrazy… 

z milionów zdjęć wybrane te najbliższe sercu, choć w rzeczywistości to miejsce tak magiczne, ze żadne zdjęcia nie są w stanie tego pokazać.

Uśpione białym puchem krajobrazy,

zimne słonce i skrzypiący śnieg.

Ciepłe serce czekające na kolejną odwilż.

Cisza, którą pakujemy w nasze uszy

pozwoli oddychać na później.

Po raz kolejny nie mając nic, mamy wszystko.

To tylko śnieg

To tylko biel

 i wolność chwili.

Uciekam otulać się magią świat, a Was zostawiam z bajkowym świątecznym jarmarkiem*. W końcu odnalazłam taki prawdziwy! Z grzanym winem i najlepszymi pierniczkami (tymi kupionymi oczywiście!) jakie jadłam. Oczarowały mnie stare rzeźbione fasady, sarenki, krasnale i światła… miliony światełek, świec i kolorowych lampionów. Takie miejsca są jak kraina dziecięcych marzeń dla dorosłych.

Życzę wam kochani rodzinnych i Wesołych Świąt. Wypełnionych radością w sercu i spokojem duszy! 
Mam nadzieje ze Nowy Rok będzie dla nas wszystkich lepszy!

Czyż nie jest magicznie? Nawet ciuchcia dla dorosłych była :D :S

Moje serce skradła przedziwna mieszanka ajerkoniaku, jabłkowego soku i odrobiny whisky. Oczywiście grzane wino, serwowane w cudnych kubeczkach tez spisywało się na medal i odpowiednio rozgrzewało!

Bombki w kształcie ogórków mnie rozczuliły, ba widziałam nawet kilka różnych wersji w wielu odcieniach zielonego :)

* Jarmark w Kolonii, a właściwie to 5 różnych Jarmarków, ale nie będę wam zdradzać dokładnie, bo może ktoś się wybierze i będzie miał niespodziankę!

* Cologne Market www (EN site)

Jeden z fajniejszych irlandzkich ogrodów w jakim byłam.
Za darmo. Bez głośnej kafejki i zwietrzałej kawy.
Jesienią wciąż miejscami soczyście zielony, ale taki już urok tej wyspy.
Można usiąść na ławce i wypić herbatę* przyniesioną w termosie.

*oczywiście z kubka bo inaczej nie smakuje :)

Jesienią… znów wypiję 43 kubki herbaty czytając zakurzone książki
upiekę ciasto, każdego dnia od nowa.
Patrzeć będę w mroźne niebo szukając gwiazd
i zasłucham się muzyce*
A potem wrócę, kiedy będzie łatwiej, choć niekoniecznie prościej...

* jedno z ostatnich muzycznych odkryć – Davidge Slo Light

Choć pogoda nas rozpieszczała ostatnio swoim +15, za oknem właśnie leje i wieje.
Na szczęście zgromadziłam co trzeba :) i jestem przygotowana na długie, zimne wieczory….
Jesień to moja najukochańsza pora roku! Nawet jeśli za oknem brzydko i ciemno, zapach cynamonowego ciasta z duuużą ilością orzechów, ciepła imbirowa herbata i dobra książka wynagradzają wszystko!
Miłego weekendu!

Dawno, dawno temu… cała Irlandia pokryta była gęstym ciemnym lasem… 
I choć dzisiaj to kraina wrzosowisk i zielonych pastwisk, czasami udaje się wejść na chwilę do takiego ciemnego, prastarego lasu, który jakimś cudem przetrwal 'angielskie najazdy'.

W zachowanych skrawkach takiego lasu nikt nie robi przecinek, wycinek, niczego nie ulepsza i niczego nie nadzoruje. Mam wrażenie, że jest tutaj dokładnie tak samo jak było kiedyś.
Ciemno, mroczno i zielono od aksamitnego mchu, który tłumi każdy krok sprawiając, że jest tu przedziwnie cicho. 

Myśle, że mieszkają tu elfy :) i słynny leipreachán też tutaj czasami się zapuszcza, chowajac swoje garnki zlota.
I jestem prawie pewna, że każda bajka o zaczarowanym lesie powstała właśnie tutaj.

Szkoda tylko, że choćbym nie wiem jak się starała - piękno takiego lasu jest nie do uchwycenia… możliwe, że to po prostu magia, której nie łapie mój aparat :)
Musicie mi więc uwierzyć na słowo, lub przekonać się samemu :) :)

Ostatnio wszystko było w barwach blue…
Zabawane, że niebieski zawsze był królewski, kiedy tutaj jawi się jako blue Monday i blue heart… 
Dziwnym trafem cala moja szafa jest wypełniona odcieniami błękitu i granatu. Może powinnam się przestawić na różowy?
Ile kobiecych dusz jest dziś w kolorze 'królewskim' :):) ?

Oficjalnie ‘naszła’ mnie jesień bo jadłabym tylko jabłka z cynamonem, piła imbirową herbatę i gapiła się na żółte liście!!!

PS.. na jesienne zmiany na Blogu też mnie naszło :) mam nadzieję że wam się spodoba!

Jesień rozpieszcza mnie promieniami słońca w porannej mgle.
Biegam po ogrodzie pełnym prawdziwych owoców i nic mnie tak nie cieszy jak to, że jest jeszcze świat, w którym nic nie jest szczelnie zapakowane w folię!
 

Ostatnie żółte róże rozświetlają zimne wieczory.
Cierpkie winogrona i słodycz jabłek w cieście są lepsze niż najdroższa czekolada. 
(...)
Celebruje każdą prosta chwile i cieszę się tym, że nic nie muszę.
Wielki świat niech sobie czeka i nudzi się beze mnie.